Twee dames wilden hun man verrassen met een taart die leek op de bruidstaart van toen (beide dames hebben, zover ik weet, niets met elkaar te maken hoor, puur toeval ).

Het moest een hele witte of ivoorkleurige stapel worden, met 2 rode 'echte' rozen en 2 witte kleine rozen (bruidspaar en hun kinderen). En parels onderlangs.
Leek me zo saaaaai , na enig vragen (echt niks anders erbij?) zei ze, doe dan maar 3 kleine rode roosjes onderaan.
Toen de taart klaar was, vond ik eigenlijk dat die onderste roosjes niet hoefden, dus er niet op vast gemaakt, kon ze nog kiezen.
Doe ik de deur open, staat er iemand hier uit het dorp, niet de opdrachtgeefster (die kende ik niet, kwam uit Apeldoorn)....
Bleek dat de dame uit het dorp de zus is van de opdrachtgeefster.
Ze zei niets toen ze de taart zag.....      Toen ik het kleine roosjes verhaal uitlegde zei ze: 'oh, druk d'r maar in hoor, maakt niks uit'....   
Afijn.... nog niks van de opdrachtgeefster gehoord, hoop maar dat het goed was

(hier liggen de 3 roosjes dus nog los).
Gevuld met aardbeienmousse en rode vruchtensaus, afgesmeerd met witte chocganache en ingepakt in fondant (wit met een pietsie gold erdoor).

De andere bruid-van-toen kwam haar taart wel zelf ophalen en was helemaal blij
Zij had me een foto gemaild van hun bruidstaart van toen. De topper van toen had ze nog, zou ze er nog opzetten. Vandaar dat de bloemen bovenop zo liggen, kan de topper er tussen

Gevuld met bosvruchtenbavarois en rode vruchtensaus, afgesmeerd met witte chocganache en ingepakt in marsepein.

Nu maar hopen dat beide gommen-van-toen ook iets leuks hadden bedacht voor hun echtgenotes....