...voorgesteld! 

Zo'n twee jaar te laat, maar hier dan alsnog.

Ik ben Mijke, 32 jaar, hoogbegaafd maar hopeloos mislukt in alles wat met studeren te maken heeft, getrouwd met Gulian en moeder van drie prachtige kinderen: Zoon Ivo en dochter Robin, een tweeling geboren in december 2007, en zoon Joris, geboren in maart 2010.

Alledrie onze kinderen waren al eigenwijs voordat ze goed en wel samengesmolten waren tot bevruchte eicelletjes: er zijn een heleboel artsen, laboranten en een aantal IVF-behandelingen aan te pas gekomen om eindelijk zover te komen. En tja, als je al eigenwijs bent voordat je uberhaupt bestaat dan blijf je dat natuurlijk altijd. Dus ook het moment van geboren worden hebben ze helemaal zelf bepaald: onze tweeling is totaal onverwachts met 32 weken geboren en hun kleine broertje is met een hoop kunst en vliegwerk volledig tegen zijn zin in blijven zitten tot 36 weken.

Gelukkig betekent die eigenwijsheid ook dat ze zich inmiddels helemaal opgeknokt hebben tot de kanjers van kinderen die ze nu zijn.

En bij kanjers van kinderen horen natuurlijk kanjers van taarten! Vandaar dat ik me hier twee jaar geleden heb aangemeld. Een vriendin had voor mijn 30ste verjaardag een hele mooie fondant-taart gemaakt en dat wilde ik voor de tweede verjaardag van onze tweeling ook weleens proberen. Mijn eerste taart was dan ook een boerderijtaart, met stiekem een fototaart van de HEMA als back-up 

Vlak na hun verjaardag ging het met de zwangerschap van hun kleine broertje de verkeerde kant op en heb ik bedrust voorgeschreven gekregen. Daardoor kwam er meteen weer een einde aan het maken van taarten. Maar ja, als je dat taartenvirus eenmaal te pakken hebt blijft het de rest van je leven latent aanwezig, dus voor de 1ste verjaardag van Joris afgelopen maart heb ik mijn spulletjes weer tevoorschijn gehaald.

Twee weken daarna heb ik voor het vrijgezellenfeestje van mijn zusje een workshop bij Etspaghet geregeld (wat een topvrouw is dat toch! En ze heeft zich geweldig goed staande gehouden tussen al die gillende keukenwiefen die ik meegesleept had). Met z'n allen hebben we toen haar bruidstaart gemaakt. Die van mijn zusje uiteraard, niet die van Etspaghet

Sindsdien is het einde zoek

Via via heb ik inmiddels ook al wat taarten voor anderen gebakken en die zijn zonder uitzondering allemaal heel goed ontvangen. Goh, ben ik na 3 voortijdig afgebroken universitaire studies stiekem tóch nog ergens goed in gebleken...