Afgelopen zaterdagavond moest ik een bruidstaart wegbrengen. Een vrij grote opdracht (50 pers. taart + 200 cupcakes) en daarom ook wat verder uit m'n regio dan normaal, nl. Hoogvliet. Normaal zo'n 50 minuten rijden, maar met de sneeuw had ik toch wat extra speling genomen. De taart moest om 22:00 uur staan en dus vertrok ik al om 20:00 uur. Gelukkig was de weg prima begaanbaar en dus stond ik al om 21:00 uur in 't grasveld voor de locatie. En tja .... daar stond ik dan ....... muurvast op krakend ijs    . Pfffff ... ik zweer je dat ik even dacht dat ik op 'n sloot had geparkeerd. Gelukkig was m'n moeder erbij en die is hulp gaan halen en uiteindelijk hebben 8 heren strak in pak met hun mooie glimmende schoenen in wat uiteindelijk een modderpoel bleek m'n auto staan duwen. Gelukkig lukte dat, maar man wat heb ik 't benauwd gehad. Vervolgens omgereden naar de goedereningang, de taart uitgeladen en alles klaargezet. Aangezien de nogal volle tafel nog verplaatst moest worden  vroeg de ceremoniemeester of ik nog even wilde wachten tot 't moment van aansnijden (23:00 uur). Aangezien 't inmiddels al 22:35 was vond ik dat geen probleem. Alleen ... je raad 't al: 't werd steeds later. Uiteindelijk heb ik om 23:30 uur aangegeven niet langer te kunnen en willen wachten in verband met 't weer en zijn we weggegaan. En pfffff .... toen duurde 't wel even wat langer. Man ... de snelweg was 1 sneeuwveld en harder als stapvoets kon echt niet. Uiteindelijk was ik om 01:30 pas thuis en heb ik dus met mezelf afgesproken dit echt nooooooiiiit meer te doen.
Gelukkig kreeg ik vandaag als pleister op de wond een mailtje van de gom dat de taart alle verwachtingen heeft overtroffen. Kijk ... dat horen we nou graag!

de hele opstelling in Alice in Wonderland stijl: