Onderwerp: eens, maar noooooit weer....
Vandaag had ik een dagje vrij ingepland om eens lekker ontspannen aan mijn eerste dummie (van de 4) voor de bruidsbeurs te werken.
Vol goede moed en zin ging ik aan de slag, ik had de fondant mooi gekleurd en ik had al helemaal in mijn hoofd hoe ik hem wilde hebben.
Nou, wat een DRAMA zeg!
In totaal heb ik ruim drie uur lopen kneden, uitrollen, bekleden, scheuren, kneden, bekleden, scheuren enzovoorts....
De fondant was uiteraard uiteindelijk helemaal naar zijn mallemietje, want hoe meer poedersuiker je er doorheen kneed hoe brooser het wordt..
De onderste laag was nog wel gelukt, de tweede laag noodgedwongen wit gemaakt want ik had wel al gemerkt dat ongekleurde fondant minder snel scheurt en als het al scheurt valt het minder op door het witte piepschuim eronder.
De bovenste laag heb ik helemaal creatief opgelost door een lap eromheen te wikkelen en een rondje uit te steken...
Door de naad die duidelijk zichtbaar moest ik mijn hele versieringen aanpassen op het wegwerken van alle scheuren, kieren, zucht...
Ik had er zo'n zin in... Uiteindelijk toch nog stress omdat hij voor 6 uur op de foto moest, want hij is ook nog eens voor in het bruidsmagazine van de beurs...
Gelukkig heeft mijn zus hem wel aardig op de foto gekregen, maar bweh, ik weet niet eens of ik deze taart nou nog echt leuk vind geworden