(ik althans wel elke keer)...dat gebeurde nu dus echt! Een gevalletje transportschade....

In het kader van soms zit het mee, soms zit het tegen. Dit keer zat alles tegen.

Het maken van de taart wilde al absoluut niet lukken. Ik kreeg de wijnkoeler voor geen meter glad, de 'ijsblokjes' die ik van suiker en light corn syrup had gemaakt, gingen letterlijk smelten (hoe typerend voor ijsblokjes  ). Gelukkig had ik nog een paar bolletjes isomalt, dus 's ochtends voordat ik naar mijn werk ging nog snel even een paar nieuwe ijsblokjes gemaakt (maar natuurlijk lang niet genoeg).

En alsof dat nog niet genoeg was, toen dus het drama: de taart is onderweg omgevallen!! Wat een ellende!
Geluk bij een ongeluk: doordat de taart 's ochtend nog zo zweette, had ik er nog geen folie omheen gedaan en stond hij in een hoge tempex koelbox achterin de auto. Dus hij kon niet verder omvallen dan tegen de wand van de koelbox.

Dus hoewel er van de wijnkoeler weinig meer over was, was de smaak v.d. taart in ieder geval niet verknald door toevoeging van zand ofzo...

Nou ja, het was goed bedoeld. En nu maar hopen dat mijn (oude) baas de taart wel lekker vindt.
Maar dit was echt ZO BALEN!!! Ik schaamde me dood om zo'n hoopje ellende te overhandigen...