Normaal bak ik niet voor onbekende. Dat laat ik aan mijn schoonzusje over.
Ik zie dit echt als hobby, vooral omdat ik nog bezig ben met mijn studie en ik twee banen heb.
Maar mijn schoonzusje vroeg ik haar uit de brand kon helpen. Ze zou namelijk voor een tweeling twee taarten en 15 cupcakes maken. Maar nu was de datum verzet naar afgelopen weekend. En dan kon ze niet.
Of ik deze klant van haar over kon nemen.
Maar natuurlijk, dit weekend heb ik wel tijd en het is al weer even geleden.

Dus nummers uitgewisseld zodat ik de klant kon bellen.
Tijdens het gesprek met de klant kwam er uit dat ze zelf geen idee had.
Het thema? Geen idee, wist ze nog niet.
Wat vinden de kinderen leuk? Alles. Mmm dat maakt het niet makkelijker.
wat voor vulling? Doe maar niet te zoet. Voor de rest maakt het me niet uit.
Wat heb ik daar nou aan. Ik wist even niet wat ik moest doen. Afgesproken dat ze nog even na zou denken over een thema en de vulling geadviseerd op een citroencombi.

Uiteindelijk na veel whatsapp contact tot het juiste thema en vulling gekomen.
We kwamen tot het idee omdat de kindjes in Australië zijn geboren en nu hier in Nederland wonen.
De klant was zeer tevreden.
Mijn schoonzusje blij omdat de taarten er super uitzagen en haar klant tevreden was.
En ik blij omdat ik weer heb kunnen genieten tijdens het maken van deze taarten.

Genoeg gekletst, de taarten:
Samen (stiekem met cc)

Los: