Wát een dramataart. Eens in de zoveel tijd heb je zo'n taart. Niks gaat zoals het hoort te gaan.

Eerst wilde mijn kapsel al niet garen, heeft zeker 15 minuten extra in de oven gestaan al-met-al.

Vrijdagochtend werd ik wakker met een gigantische keelontsteking, en de taart moest toch echt zaterdag af.
De bedoeling was te vullen met aangevette slagroom met mango-patidess en chocolademousse.

Boodschappen gedaan, slagroom geklopt, so far, so good. Mango-patidess er bij, nog niks aan de hand. Mascarpone losgeklopt en er bij en ........ alles in de schift 

Dus plan B, met mijn zieke lijf weer naar de winkel om een nieuw vulling te halen. Karamel mousse dit keer.

Vullen en afsmeren daarna ging redelijk soepel.

Eerst met groen bekleed. Maar het was wárm en vochtig. M'n marsepein scheurde dus al toen ik er naar keek, pas de 3e keer zat het goed.

Toen wilde ik een wolkenpatroon maken. Blauw half uitgerold, witte bolletjes er op, omdraaien, rollen en ..... wilde het wit niet hechten op het blauw  Dus dan maar met de blauwe kant naar boven op de taart en losse wolkjes uitgesneden. Maar dat is natuurlijk lang niet zo mooi.

Toen m'n decoratie, die lag al een paar dagen uit te harden in de (koude) oven. Nou, al wat er uitgehard was, niet mijn fondant, zelfs niet de delen met tylose, de 3 en de 4.

Oven maar een uurtje aangezet om de boel te drogen.

Zaterdag was de keelontsteking gepromoveerd tot een zware verkoudheid / lichte griep, maar taart moest afgemaakt en bezorgd.

Gelukkig nu wel de decoratie genoeg uitgehard en liet zich redelijk probleemloos plaatsen. (Behalve dat ik nu net op de foto een giga vingerafdruk zie zitten  )

Nou kijk zelf maar; de taart die geen taart wilde worden;