Als eerste; je taart is super gelukt. Ik kan inderdaad zien dat daar uren aan liefde in deze taart is gestopt. Hij is dan ook tot het kleinste detail perfect lijkend op een echt dartbord.
Ik snap je frustratie wel. Bij mij kost een taart ook echt úren werk. heb geloof ik ook zelden een taart binnen 8 uur gemaakt. Met name door de vele uurtjes puzzelen en boetseren. Een kleurtje precies naar mijn zin krijgen. Daarnaast ook frustratie en stress; red ik het u qua tijd, het is al middernacht, ow.. het gaat vast mis.. pff.. toch gelukt. Aan het eind altijd wel toch tevreden.
Maar voor mij is het verschil tussen werk en hobby duidelijker. Hobby moet leuk zijn. Voor mij is het dat wanneer ik die vele uurtjes werk kan presenteren aan eigen familie en vrienden. Ik de jarige ken en zelf op het feestje ben. Dan is het die stress ook waard.
En werk mag bij mij werk heten als ik er fatsoenlijk voor betaald wordt. Als ik de taart vervolgens in 5 minuten uit handen geef aan een vage kennis of onbekende en misschien alleen nog een bedankmailtje krijg en verder achter zou blijven met max 2 of 3 tientjes winst. No way.
Als ik zelf een taart zou vereenvoudigen naar 4 uurtjes werk..
geloof niet dat ik dan net zo trots zou zijn door alleen een paar kant en klaar uitstekers uit de kast te hebben getrokken en een diepvries taart te hebben gebruikt, of alleen bc en jam. Dan zou mijn werk geen hobby meer zijn, denk ik. Maar dat is persoonlijk natuurlijk.