Onderwerp: boos, maar ook wel blij....
boos... boos op haar!.... oh nee....., op mezelf dus!
Waarom kan ik geen nee zeggen?
Ze stond ineens voor m'n deur, nooit eerder taart besteld, maar ik snapte waarvoor ze kwam en had zoooo geen tijd!
Toen ik naar de deur liep nam ik me dus voor om nee te zeggen, als het korte termijn werk was (wat ik verwachtte).
Inderdaad wilde ze taart, voor zondag as, beetje korte termijn inderdaad, wist ze wel ja.
(het was donderdag, zou net weggaan boodschappen doen en laatste spullen voor de 4laags van zaterdag halen).
Gezegd dat ik geen tijd had ( 
) en toen... 'wat wil je dan?' 
Tsja, ze wilde een taart met een jager erop, voor z'n 50ste verjaardag.
Ze keek er heeel vriendelijk bij, blond geverfde hoofd een beetje scheef, nog net niet met flapperende wimpers.....
Ik registreerde het allemaal en toch... ( 
wel een leuk onderwerp, anders dan anders... moet ik wel zaterdag overdag aan de gang, kan ik niet mee naar voetbal, kan ik niet de tuin in....).
'Wat voor vulling dan?'
Chipolata?? (nu flapperde ze wel volgens mij..)
Nee ( hé, ik kon het toch zeggen...), da's veel te veel werk voor even tussendoor.
Nou ja, dat snapte ze dan wel...
Afijn om een veel te lang verhaal, wat ik al flink ingekort heb 
, niet nog langer te maken:
Marsepein, gevuld met melkchocoladembc, gehakte nootjes en caramel en afgesmeerd met witte chocganache.
vooral als erbij geflapperd wordt.
, heel herkenbaar!!!!!!!
)voor de communietaart van mijn nichtje 
