Ik kreeg gisteravond om half 7 een paniektelefoontje van een neef van ons die met een groot probleem zat. Hij had de verjaardagstaart van zijn kinderen vergeten op te halen bij de bakker (er spelen serieus verzachtende omstandigheden).
Zwaar in de put het verzoek of ik misschien nog iets kon regelen. Volgens mij als ik een compleet witte taart had gemaakt met in gekleurde letters de tekst die ze zo graag er op wilden voor hun kids waren ze ook al helemaal blij geweest. Maar ja... zo werken we niet toch!

Mijn vriendin als hulplijn ingeschakeld, gauw naar de winkel gegaan en boodschappen gedaan en om half 2 vannacht waren we klaar met het taartje.

De jarige jobjes zijn tweeling, een meid en een jongen. Zij houdt erg van zingen en hij van drummen. alle lagen het zelfde gevuld met : 1 laag banketbakkersroom en verse aardbeien en 1 laag aardbeienjam en slagroom.