Er zijn verschillende recepten voor de basis suikersiroop in omloop. Meeste verhoudingen gaan uit van 1:1 water:suiker, soms 1:2. Als je in het Engels googled op simple syrup vind je heel veel.
Ik heb laatst al eens dit gemaild met een forumgenoot. Heb het maar even gecopieerd vanwege het lange verhaal. Her en der wat toegevoegd.
Trempeersiroop maak je door 1 deel water samen te koken met minimaal 1 deel suiker. Komt niet heel precies, want het water wil je gedeeltelijk laten verdampen. Ik doe meestal 1 kop suiker met 1 kopje water. Sommige recepten vragen om , na het oplossen van de suiker nog 1 minuut door te koken, anderen om echt tot een siroop in te dampen. Resultaat is dan een dikkere siroop, dan de siroop die alleen een minuutje heeft doorgekookt. : Ik heb het niet recent meer gemeten, maar dus uit mijn hoofd kook je het dan tot 103-105 graden. Dus óver de kook heen. Het duurt vrij lang (afhankelijk hoeveel water je er in had) totdat het 100 graden water naar 103-105 graden gaat. Er moet eerst veel water verdampen. Je ziet daarna ook op het oog het verschil. (nadat je het een paar keer gedaan hebt) Ineens gaat het wat anders bubbelen, meer grotere bubbels. En als je het van een lepel laat afvallen zie ik het nu heel goed. Normaal water valt echt als water (dus..) naar beneden, en bij 105 graden siroop is het net een tik dikker geworden, zodat de vaart van zo'n straaltje er ineens uit is en hij een wat dikkere druppel maakt. Je moet dan niet verder doorkoken, want dan krijg je hele taaie siroop en uiteindelijk zelfs karamel. Eenmaal afgekoeld is het nog dikker, dus het moet ook niet té dik worden.
Je kunt onwijs varieren met smaakjes: citroen of ander vruchtensap, munt, koffie, gember, kruiden en dus allerlei soorten likeur of alcohol. Denk ook aan smaakextracten als amandelextract of sinaasappelextract (rozenextract).
Afhankelijk hoeveel alcohol je in je taart wilt kun je de likeur van het begin af laten meekoken (dan verdampt bijna alles, ook iets smaak weg), of aan het net klare en nog hete siroopje toevoegen (dan verdampt er een klein beetje), of aan afgekoelde siroop toevoegen voor maximaal alcohol en smaak. Voor nóg meer alcohol maak je niet eens een siroopje en doe je het puur op je taart. Muntblaadjes laat ik na het koken meetrekken (heel heet meekoken kunnen ze bitter gaan proeven). Kan flink wat munt hebben voor een goede smaak. Deze later weer eruit vissen. Citroen of limoensap kun je zowel meekoken als later toevoegen, maar later kun je niet al teveel toevoegen, omdat het anders weer te waterig wordt. Dat geldt voor alcohol niet. Citroenrasp kan ook, zit ook veel smaak in.
Idee achter de dikte van de siroop versus suikerwater is dat water aan een taart toevoegen de houdbaarheid verkort, want vocht is een goede voedingsbodem voor bacteriën, maar alcohol of siroop bevatten juist zoveel suikers dat het dan juist weer conserverend werkt. Water geeft een natte taart, siroop een smeuïge taart. Je wilt dus niet een te dunne siroop. Dat werkt ook niet, dan blijft het niet hangen in je biscuit, maar druipt langzaam naar de bodem.
Ik denk dat de meeste patissiers hun kapsel tremperen, zowel voor de houdbaarheid, voor de smeuïgheid als voor de smaak. Ik heb ook wel eens letterlijk complimenten gehad voor de smeuigheid van mijn taart, dat krijg ik bij een droog biscuit niet voor elkaar. Daarnaast heeft een biscuit van zichzelf weinig uitgesproken smaak, tenzij je er veel vanille of citroenschilletjes door heen doet. Door het te tremperen wordt het kapsel van zichzelf uit ook een tractatie en niet alleen een basis voor je vulling die lekker is.
Nou een hoop blabla.
Als je fruit gebruikt in je taart is elke (goede) likeur van hetzelfde fruitsoort echt iets wat de smaak nog verder omhoog tilt. Dus aarbeienlikeur bij een vulling met aardbei. (volgens één van mijn eters gaf dit echt een aardbeienexplosie in de mond) Grandmarnier past heel goed bij witte chocola, alleen niet teveel. Munt en citroen bij veel fruitsoorten en yoghurtbavaroise. Een beetje rum bij pure chocola. Bij appel kun je aan kaneel, kardemom denken en/ of een paar lepels calvados. Heel licht gekarameliseerde gecondenseerde melk bij room en karamel. Of de karamelsaus de gelegenheid geven in het biscuit te trekken. Soms zijn er ook verrassende combinaties. Zo kan een ietsje kalua een frambozenconfiture precies de smaak van framboos laten versterken. Ook kan de smaak van koffie de smaak van chocola enorm versterken.
Behalve die met de gecondenseerde melk of teveel later toegevoegd citroensap, kun je de siroop mega lang buiten de koeling bewaren. Het conserveert zichzelf.
Afhankelijk van hoeveel smeuïgheid en smaak je wilt kun je een paar theelepels toevoegen aan elke laag, tot in totaal een half kopje siroop per taart als je echt een smeuïge taart wilt. De onderste laag mag je niet teveel tremperen, daar trekt zoiezo al veel vocht heen en je wilt de taart ook makkelijk kunnen opscheppen, waarvoor een droger en steviger biscuit handig is.
Hier nog een linkje voor wat smaakjes: http://suite101.com/article/how-to-make … rup-a79194
Is dit lang genoeg..?