Waarom zet je eigenlijk bij verreweg de meeste zinnen twéé punten aan het eind? Één is genoeg...
Het is nougatine- of chocosnipperrand.
Een week ís al voortijdig. Minimaal één week voor de gewenste datum bijvoorbeeld is nét ff wat beter.
"Maar als het een kado is, is...." (De komma tussen de 1e en 2e is.)
Als je opsomt zoals bij je lijstje van vullingen dan óf allemaal met hoofdletters beginnen, óf allemaal niet.
Dan krijg je:
- aardbeien- of abrikozenjam;
- etc. etc..
Ik ben een groot voorstander van eenduidigheid. Niet een stukje vet gedrukt, vervolgens schuin, dan weer niets.......
Misschien is met dubbel s.
Zo, weer een stukje gelezen/bekeken, ff terug naar de bank.