1

Onderwerp: Wat een werk (beginneling)

Jeetje, wat een werk zeg! Komt wrsh ook omdat ik nog maar een beginneling ben, maar ik ben toch wel errug veel tijd kwijt met het maken van een taart. Er mislukt natuurlijk ook nogal eens wat, dus dat moet dan weer over (perfectionistisch als ik ben). Maar soms ook gewoon omdat het helemaal mislukt is (kapsel niet hoog genoeg, scheuren in marsepein etc. etc.).
Het is dat ik het zo ontzettend leuk vind en het enorm verslavend is, want anders had ik mijn bakspulletjes allang aan de straat gezet....

Herkenbaar of ligt het aan mij??

Groetjes Antoinette
"Of het gaat goed, of ik leer."

2

Re: Wat een werk (beginneling)

Nee hoor, heel herkenbaar. Ik heb precies hetzelfde. Dan heb ik weer een scheef kapsel. Of stroomt mijn springvorm over. Dan weer bobbels met afsmeren. Dan weer scheuren. Of ik steek mijn vinger er weer in als ie bijna klaar is of bots ergens tegenaan in de ijskast.
Heb ik eindelijk mijn fondant goed uigerold ga ik met de laatste rol er met mijn nagel overheen. Stoot ik mijn hele volle potje met eetbare lijm om en ga zo maar door. En dan doe ik er uren over om een vrij simpel taartje te maken. Elke keer denk ik weer: oefening baart kunst. En als ik dan weer de reacties van de mensen hoor wie mijn taartje zien en eten die maken het de moeite waard om het volgende keer weer te doen.

3

Re: Wat een werk (beginneling)

Oefening baart kunst is hier echt van toepassing.

Het gaat echt steeds beter en steeds sneller. Tenminste het bekleden, maar dan ga je ook steeds meer tijd aan andere dingen besteden. Je gaat meer van een taart maken  ;) . Dus dan kost een taart je nog net zoveel tijd als in het bedgin  O-)

Groetjes, Ilonka
Leven en laten leven, maar geniet van elke dag.

4

Re: Wat een werk (beginneling)

laura_arual schreef:

Nee hoor, heel herkenbaar. Ik heb precies hetzelfde. Dan heb ik weer een scheef kapsel. Of stroomt mijn springvorm over. Dan weer bobbels met afsmeren. Dan weer scheuren. Of ik steek mijn vinger er weer in als ie bijna klaar is of bots ergens tegenaan in de ijskast.
Heb ik eindelijk mijn fondant goed uigerold ga ik met de laatste rol er met mijn nagel overheen. Stoot ik mijn hele volle potje met eetbare lijm om en ga zo maar door. En dan doe ik er uren over om een vrij simpel taartje te maken. Elke keer denk ik weer: oefening baart kunst. En als ik dan weer de reacties van de mensen hoor wie mijn taartje zien en eten die maken het de moeite waard om het volgende keer weer te doen.


Dat overkomt mij dus ook O-) en idd de reacties van anderen maken het de moeite waard!

Groetjes Antoinette
"Of het gaat goed, of ik leer."

5

Re: Wat een werk (beginneling)

Ottolien schreef:

Oefening baart kunst is hier echt van toepassing.

Het gaat echt steeds beter en steeds sneller. Tenminste het bekleden, maar dan ga je ook steeds meer tijd aan andere dingen besteden. Je gaat meer van een taart maken  ;) . Dus dan kost een taart je nog net zoveel tijd als in het bedgin  O-)


Haha, dat geloof ik ook wel ja :lol:  :lol:

Groetjes Antoinette
"Of het gaat goed, of ik leer."