Op zich ging het me goed af dat stapelen! Ik had verwacht dat het veel ernstiger uit zou pakken:S
Maaaaaar de voorbereidingen waren een ramp. Normaal maak ik mn taarten in mn pietepeuterige keukentje, maar omdat ik al een paar dagen voor mn feest bij mn ouders zou gaan slapen (aangezien mn pietepeuterige huisje te klein was voor zoveel gasten), zou ik de taart daar maken. De keuken was geweldig om in te werken, lekker groot,  maar al dat gesjouw om aaaaaaaaal die taartspullen mee te krijgen viel nog niet mee. Wat heb ik dan een hoop zeg. Ik vergat natuurlijk de helft en kon regelmatig op en neer naar de supermarkt...

Na dag 1 de hele middag bezig te zijn geweest met de kapsels, de vulling en het bekleden van de twee taarten, wilde ik zaterdag de rest van de versieringen erop aan gaan brengen. Mijn kleine neefje van 1 1/2 was bij mn ouders en zag die prachtige rode taart staan en besloot er, in een onbewaakt moment (ik stond er even met mn rug naartoe) eens flink zn vingertjes in te zetten!
DRAMAAAAA! (er zullen ongetwijfeld mama's bij zijn die dit herkennen??)
Na een bezoek aan het bos en dus alle blaadjes en stokken een kilometer verderop te hebben geschopt en gesmeten, hahahahahaha, heb ik de taart uiteindelijk opnieuw kunnen bekleden en dit is het resultaat geworden.
Nog niet heel erg slecht als je ervan uitgaat dat de stress behoorlijk hoog op liep aangezien alle andere hapjes ook nog gemaakt moesten worden.
Dit doe ik dan ook nooooit meer met kleine hummeltjes in de buurt, hihi!

Helaas zie je op de foto niet zo goed dat de kleuren er ietsje frisser uitzagen.
Gevuld met chocoladeroomcreme en kersenvlaaivulling.