woorden overbodig

Wij waren inderdaad onwijs blij met de taart Diede!! Maar goed, we wisten ook gewoon zeker dat jij ons idee wel kon vertalen naar een geweldige en overheerlijke taart - and you nailed it girl!

Ook leuk om hier de diverse reacties te lezen op onze ietwat minder traditionele keuze qua taart... En om een ieniemienie toelichting te geven...
We zijn redelijk normaal (zoals Diede bevestigt - toch fijn ) maar houden ook wel van wat gekkigheid en iets 'eigens'. Je bruiloft moet immers toch een reflectie zijn van jullie als koppel. Eigenlijk kwamen we toen tot de conclusie dat we van redelijk traditioneel houden (wel een echte bruidsjurk en dat soort dingen) maar we vinden onszelf totaal niet de types voor een stijve en nette toestand... vandaar dat de bruidstaart wel uitbundig mocht!
Marco gaf aan dat ik helemaal los mocht gaan met kleurtjes (dus ook roze) maar dat er dan wel iets stoers bij moest (hij bestempelt zichzelf graag als stoere rocker alhoewel het gewoon een grote softy is) en voor de gein zeiden we 'zwarte doodshoofdjes'. Uiteindelijk moest het gewoon een taart worden die liefde als thema had en dankzij mijn fascinatie voor de Engelse taal kwamen we uit bij Till Death Do Us Part (tot de dood ons beiden scheidt)... toch enorm romantisch leek ons zo! En daar passen dan best een paar stoere doodshoofdjes bij.

Iedereen vond de taart geweldig Diede! We hebben er de dag daarna nog heerlijk van gegeten en inmiddels is hij op (na hard werken moet ik zeggen... wat een enorm ding!).
Het kan zomaar zijn dat je via onze vrienden nog wat opdrachten gaat krijgen.

Enne.... we kunnen vast ieder jaar voor onze trouwdag een mini-versie van deze taart bij je bestellen? *)

Trouwens.... van dat gestress en smelten hebben wij echt niks gemerkt. Wel vervelend voor je!

Ga zo door met taarten maken meid! Jij komt er wel!