Even om wat mensen gerust te stellen.
Herman berust op het principe van een zuurdesem. Dat gebeurt, en nu klinkt het toch weer vies, door gisting, dus door de vermenigvuldigende "goede" bacteriën gewoon lekker lang te laten "werken". Dat klinkt eng maar de echte Franse en Italiaanse broden zijn bijna allemaal zuurdesem broden.
De melk lijkt ook inderdaad eng maar juist door het zure ervan werkt het hele systeem. Voor gisting zijn eigenlijk 3 dingen nodig, gistcellen, suiker en zuur. Oja, en minstens kamertemperatuur (ik geloof 24 graden optimaal)!
De allereerste gerezen broden stammen ergens uit Egypte. De oude Egyptenaren hebben gisten van deeg ontdekt/uitgevonden. In de Bijbel worden ook wel zure- en ongezuurde broden genoemd.
Het Paascha feest is een moment waarop de zuurdesems weggegooid werden waar ze dus verder een heel jaar lang brood mee maakten. En dat was best zonde want juist die oude desems waren de beste, maar bij dat feest ging het om het reinigen.
Herman is eigenlijk ook zo'n desem. Jaren oud steeds een stukje van het vorige deeg. Met ieder stukje wordt weer een nieuw deeg gemaakt, waar dan weer een stukje van bewaard werd voor het volgende deeg.
Zet je het deeg in de koelkast dan stop je het proces. Zo kan je een stukje Herman wat langer bewaren om het zelf later weer te gebruiken of om het later door te geven. Maar als je dat doet dan zet je de klok van de 10 dagen stil hoor!
Zelfs de lekkerste stokbroden zijn desembroden.
Heerlijk om zelf te maken, het duurt alleen even...
Tsja, het is even wat anders dan een standaardmix van de supermarkt! 
Als thuisbakkertje vind ik desems juist reuze interessant. Een mix = nix! 
Oja, zolang het "fris-" zuurachtig ruikt is het goed (al vind ik fris hier geen exacte omschrijving, maar zo noemt men de geur van een zuurdesem).
Als het een andere vieze geur heeft dan is er iets foutgegaan. 
