Bij deze taart moest de crimper uitgeprobeerd worden. Moest ik echt even gevoel voor krijgen. Op het eind lukte het al beter. De bedoeling was om het zwart onder in de rand terug te laten komen, maar ik was nog met de crimper bezig, toen het bezoek arriveerde. Dan maar snel wat paarse probeerseltjes die ik nog had liggen (en waarvan ik er net een paar tekort kwam) er tegen aan.
Was geen ramp. En die crimper werkt leuk.

P.S. Er zat wat poedersuiker bovenop de taart dat ik er onmogelijk af kon krijgen. Het vlekje links van de roosjes: daar heb ik geprobeerd het met een kwastje met heel weinig water te verwijderen. Had ik niet moeten doen. Werd er niet mooier op.