Mijn de laatste opdracht voor dit jaar, een prinsessentaart voor 2 jarige zusjes, in roze met bloemetjes, hartjes e.d. Heerlijk vind ik die meidentaarten, dus hier keek ik erg naar uit.

Helaas had ik een nieuwe emmer fondant aangebroken, deze keer van Zeelandia omdat ik hier enthousiaste verhalen over had gelezen en er 6 kilo inzat wat me wel goed uitkwam met ook nog een kinderworkshop op de agenda. Maar wat een rotspul is dat zeg! Heerlijk zacht en soepel om te kneden (wel handig voor kinderhandjes!), maar daar heb je 't ook wel mee gehad. Ik vind het lastig werken, krijg het niet netjes uitgerold en het is zó soepel dat de plooien er vanzelf invallen. Een sierrand halverwege de taart is niet te doen, de fondant zakt onder je handen uit waarna heel de vorm eruit is en eenmaal vast is 't niets meer te corrigeren. En hard wordt 't ook niet, dus die strikken vielen ook niet mee. De tiara's zijn dus ook gemaakt met restjes Bakels fondant (met tylose uiteraard).
Inmiddels heb ik begrepen dat Zeelandia marsepein lekker werkt, maar de fondant dus niet. Dat was eens maar nooit meer, snel die emmer leegwerken dus!

Gelukkig ben ik toch wel blij met het eindresultaat en de jarige Jetjes ook.

Jammer dat ik de glitters nooit leuk op mijn foto's krijg.