Onderwerp: Jarige echtgenoot ... met dank aan Vera12345 voor de inspiratie
Vandaag hebben we de verjaardag van mijn echtgenoot gevierd samen met zijn petekind en diens gezin.
Ik had niet veel tijd om veel voor te bereiden, dus versieringen heb ik minimalistisch gehouden. Planning was strak. Vrijdagavond de taart gebakken en deze morgen zou ik de vulling maken en hem versieren.
Om 10u was het al 23 graden in de keuken ... ik voelde de bui al hangen, mijn fondant ging geheid overal barsten. Mijn echtgenoot probeerde me wat te kalmeren door een lekker kopje thee voor mij te maken en wat op mij in te praten "komt wel goed", "je stresst voor niets", "jouw taarten zijn altijd mooi",...
Het zweet droop van mijn gezicht toen ik mijn fondant aan het kneden was...ik "voelde" hem niet
En ja hoor ... toen ik de taart begon te bekleden begon de fondant overal te scheuren
Ik ben beginnen vloeken, was het wenen nabij ... waarom, waarom lukt het mij nooit om een mooie taart te maken zonder stress?
Ik heb toen een beslissing genomen ... het is mijn laatste taart geweest!
Na mijn bijna zenuwinzinking met mijn Hello Kitty-taart van vorige maand (taart zie je hier http://forum.deleukstetaarten.nl/viewto … 2127600907 ) beleef ik er niet meer zo'n plezier aan om taarten te maken.
Ik ben best tevreden over het eindresultaat van deze taart, maar ik moet de feiten in de ogen zien ... mijn keuken is niet gemaakt om taarten te kunnen maken. De enige voor wie ik nog taart zal maken is voor het petekind van mijn man ... hij verjaart begin januari en dan is het "slechts" 19 graden in onze keuken (zonder verwarming aan)
Cakepops en cupcakes zal ik wel nog maken, maar taart, neen, daar heb ik even mijn buik van vol.
Na mijn vloeken, heb ik een paar keer diep adem gehaald, ben ik aan mijn oplapwerk begonnen, heb ik wat rust gevonden toen ik zag dat het "best ok" begon te worden.
Hij is helemaal iets anders geworden dan het basisidee dat ik van Vera12345 heb gekregen (haar foto zie je hier http://www.mijnalbum.nl/Foto650-BUPRK6KB.jpg)
Ik moest even mijn ei kwijt
Het verhaal achter de versieringen ... mijn man is kok en is na 20 jaar terug in de horeca gaan werken. Zijn passie is zijn hobby, dus kookboeken verslinden, kookprogramma's kijken, thuis koken ... als het maar met drank en eten te maken heeft. Dus tja, je raadt al wat het thema van de taart is.
Bedankt voor het kijken.
Sorry voor de slechte kwaliteit van de foto's
Blog: Whippy's fun baking